Dua ibu, lima anak termasuk biologi, anak angkat dan anak angkat; ini adalah cara paling asas untuk merumuskan rancangan popular, The Fosters. Ia adalah rancangan berdasarkan realiti kerana adegannya sering berlaku kepada keluarga di mana-mana. Rancangan ini memberi tumpuan kepada Lena dan Stef Foster, yang mempunyai 5 orang anak yang terdiri daripada anak angkat, kepada biologi kepada angkat, bernama Brandon, Jesus, Mariana, Callie dan Jude. Keluarga berbilang etnik memaparkan pandangan lurus ke hadapan dan tulen tentang bagaimana rasanya menjadi ibu bapa lesbian yang membesarkan anak-anak yang merupakan kanak-kanak secara biologi dan bukan biologi, serta perjuangan yang mereka hadapi setiap hari. Pilihan watak dan orientasi seksual mereka adalah penting, dan penerbit bertujuan untuk menormalkan apa yang dimaksudkan sebagai sebuah keluarga…sama ada biologi, melalui pengasuhan atau pengangkatan.
Pada pandangan pertama, keluarga kelihatan seperti biasa seperti yang lain. Rumah itu penuh dengan kanak-kanak, dan diketuai oleh dua ibu bapa yang sangat menyokong. Penerbit mencipta watak yang menghadapi isu harian seperti buli di sekolah, memahami seksualiti seseorang, dan menyulap menjadi kanak-kanak semasa terperangkap dalam sistem angkat. Ini adalah isu biasa tanpa mengira orientasi seksual atau jantina, menjadikan rancangan itu mudah untuk penonton kenal pasti walaupun keadaan mereka tidak sepadan dengan seratus peratus. Satu aspek penting dalam rancangan itu ialah hubungan Stef dan Lena, mereka tidak memerlukan banyak masa untuk menerima bahawa mereka saling menyayangi, dan menumpukan perhatian kepada cabaran keluarga mereka.
Watak-watak itu tidak hidup dalam dunia fantasi di mana segala-galanya adalah pelangi dan unicorn. Stef dan Lena mengalami homofobia daripada orang dalam keluarga mereka sendiri. Mereka belajar bagaimana untuk menerima hubungan mereka tanpa membenarkan mereka yang tidak memahami atau tidak mahu berbuat demikian - menghalang mereka daripada menunjukkan bahawa mereka menyayangi dan mengambil berat antara satu sama lain. Belia LGBTQ+ amat tertarik dengan rancangan itu kerana ia menormalkan hubungan sesama jantina dan menekankan kejayaan dan kesusahan yang dihadapi oleh individu yang merupakan sebahagian daripada komuniti. Ramai remaja dan dewasa muda memandang tinggi kepada Stef dan Lena, kerana penting dan jarang orang yang mempunyai kualiti dan orientasi mereka diwakili di televisyen. Hakikat bahawa mereka mempunyai keluarga, mencipta kehidupan yang mereka cintai dan menyokong antara satu sama lain berfungsi sebagai suar harapan untuk golongan muda di mana-mana.
Pertunjukan ini juga menghabiskan banyak masa berkisar tentang idea kepunyaan dalam keluarga tanpa mengira hubungan biologi. Stef mempunyai Brandon, seorang anak lelaki daripada perkahwinannya yang terdahulu, dan ayahnya masih dalam gambar. Stef dan Lena bersama-sama, mengambil kembar angkat, Jesus dan Mariana ketika mereka berumur 9 tahun. Kemudian mereka menerima Callie dan Jude, yang merupakan dua anak yang dibesarkan dalam sistem pengasuhan dan tidak pernah mempunyai persekitaran rumah atau keluarga yang stabil.
Kadang-kadang apabila kita memikirkan tentang pengasuhan dan pengangkatan, kita memandang rendah betapa mencabarnya ibu bapa yang mengambil anak-anak ini, masalah timbul dengan anak-anak kandung jadi ia harus dianggap sebagai agak biasa jika tidak sama sukar apabila anak-anak itu diambil sebagai anak angkat. Kanak-kanak ini yang mempunyai sejarah, dan lebih kerap daripada tidak, mereka pernah mengalami pengalaman traumatik, dan ramai yang tidak biasa mendapat kasih sayang dan penerimaan daripada mereka yang sepatutnya menjadi penjaga mereka.
Sebagai contoh, apabila Fosters memutuskan untuk memupuk Callie, mereka melakukan penyelidikan tentang masa lalunya dan mendapati bahawa dia telah didera oleh pengasuhnya yang lalu. Mereka menerimanya dengan sebutir garam, dan tidak menjangka bahawa dia akan sesuai dengan segera. Seperti yang dijangka, dia bertindak balas, melatah dan sukar untuk didekati secara emosi. Inilah realiti bagi ramai anak angkat dan angkat; mereka tidak dibesarkan dalam persekitaran yang stabil dan penuh kasih sayang dan sering membawa trauma yang mereka alami pada masa lalu ke masa depan mereka. Akhirnya Callie belajar untuk melepaskan diri, dan mendapati bahawa sesetengah keluarga boleh menjadi sihat. Pertunjukan ini ialah contoh terbaik detik-detik tulen, mentah dan belum dipotong dari kehidupan yang tidak bersalut gula untuk kelihatan sempurna. Apabila bercakap mengenainya, persembahan itu cemerlang kerana ia mencabar idea tentang apa itu keluarga…mungkin ia boleh ditakrifkan sebagai sesuatu yang dirasai, yang tidak mempunyai penghakiman, sempadan atau definisi bersendirian.
